در 14/3/67 برای انجام عملیات والفجر 9 به اهواز موقعیت شهید بروجردی اعزام شده بودیم در یک چادر 9 نفر به سر میبردیم . جمعا 12 گردان به نام 12 امام تشکیل شده بود . 2 تا جوان رعنا کم سن و سال اما با بینش عمیق به جبهه امده بودند خیلی فضول بودند اما خوش برخورد و دوست داشتنی و از انجا که اخلاق عارفان است سرخوش

ببوسم چوبه دارم به شادی                                                                      اگر درپای ان دارم تو باشی

این دو نفر اقایان شهید خسروی و شهید نصرابادی بودند . شهید نصرابادی عکس خودش را بر روی چادر و روی قابلمه می کشید و می گفت من عمودی امدم ولی افقی خواهم رفت و من به پای خودم امدم ولی با هواپیما بی نفس بر خواهم گشت . ما به او می خندیدیم و در واقع از دیدش خبر نداشتیم . بالاخره در 5/5/1367 در عملیات والفجر شب وداع را گذراندیم . منطقه رهایی طی شد . نفس ها در سینه ها حبس شده بود که با رمز یا فاطمه الزهرا ( سلام علیها ) عملیات اغاز گردید . ساعت درست 15/3 شب بود که با هجوم ما دشمن از روبرو شروع به تیراندازی کرد . به محض اینکه بلند شدیم و فرمان حرکت به جلو دادم شهید نصرابادی که بی سیم چی بود و در جلوی من قرار داشت   تیر مستقیم به قلب نازنینش خورد و از پشت بی سیم در امد و مانند گلی تازه پر پر شد . فرصت نداشتم بمانم . با بچه ها جلو رفتیم . صبح که برگشتیم به سراغش رفتم . دیدم مدارک شهید در اطراف پراکنده بود . در میان ان ها کاغذی که شهید عکس خودش را می کشید و می گفت : "من افقی خواهم رفت " هم افتاده بود . ان ها را برداشتم و پس از یکسال از شهادتش به خانواده اش تحویل دادم .

باید گذشتن از دنیا به اسانی                                                                باید مهیا شد از بهر قربانی

با چهره خونین سوی حسین رفتن                                                       زیبا بود این سان معراج انسانی

در یکی از روزهای سال 65 بود که من و یکی از دوستانم که اهل شمال بود : در سنگر خود نشسته بودیم . ناگهان صدای دلخراش هواپیما به گوش رسید که از سمت عراق به سوی ما می آمد . من و دوستم ابتدا کمی ترسیدیم ولی با توکل و یاری پروردگار بلند شدیم و پشت پدافند قرار گرفتیم و به سمت هواپیماهای عراقی آتش گشودیم . هر مدتی که طول کشید : ما گذر زمان را احساس نمی کردیم . بالاخره توانستیم در مقابل تهاجم آنها پایداری کنیم تا نتوانند به هدف خود دست یابند . هنگامی که آنها با ناامیدی آسمان پاک میهن ما را ترک کردند و گریختند : نظری به اطراف افکندیم : دیدیم زمین پر از موشک های عمل نکرده ی هواپیماهای دشمن است که هنگام حمله به سمت ما شلیک شده بود . خدا را شکر کردیم . فرمانده بعد از چند ساعت آمد وقتی آن صحنه را دید بسیار خوشحال شد و به ما تبریک گفت . من و دوستم حدود یک ماه مرخصی تشویقی گرفتیم .